W trzecim artykule poświęconym kursywie angielskiej (Copperplate) omówię duże litery tego kroju. Podobnie jak minuskuły, mają one kilka bazowych elementów powtarzających się w niektórych literach.

Konstrukcja dużych liter kursywy angielskiej jest dużo bardziej skomplikowana niż małych, które – jak pisałam w poprzednich wpisach o tym kroju pisma – można składać z „gotowych elementów”. Ogólnie rzecz biorąc, majuskuły Copperplate są literami bardzo ozdobnymi i trudnymi do kreślenia.

 pierwszy wpis o Copperplate – co to za pismo, jakie przybory są potrzebne

 drugi wpis o Copperplate – małe litery alfabetu

Litery wpisane w owale

Nauka dużych liter (majuskułów, wersalików) Copperplate będzie prostsza, jeśli uświadomisz sobie, że podstawowym kształtem geometrycznym, który w nich odnajdziesz jest owal. Podobnie jak w przypadku małych, duże litery można podzielić na grupy wedle podobieństwa budowy i w ten sposób się ich uczyć, a nie według kolejności alfabetycznej.

Radziłabym także zacząć od najprostszych wersji dużych liter, a na te ozdobione kunsztownymi zawijasami porywać się dopiero wtedy, kiedy już naprawdę zaprzyjaźnisz się z kursywą angielską.

Elementy budujące duże litery

Podstawowym kształtem majuskułów kursyw angielskiej, który odnajdziemy w B, D, F, H, I, K, L, P, R, S, T oraz W jest (1.) pionowa cieniowana fala w przedwojennych polskich podręcznikach zwana falową, przypominająca bardzo rozciągniętą literkę s. Linię tę prowadzimy od góry do dołu, początkowo bez nacisku, później stopniowo go zwiększamy, by na końcu znowu zmniejszyć. Jest ona pochylona pod kątem 55 stopni. W dolnej części falę tę wykańczamy charakterystyczną dla niektórych liter Copperplate kropką.

Ma ona także (2.) wersję cienką, kreśloną od dołu do góry, która w  literze N ma pochylenie 55 stopni względem osi poziomej, zaś w A i M jest pisana pod większym kątem (ok. 35 stopni).

Kolejny element budujący kilka dużych liter to (3.) owal. Bazują na nim O, a także C i G.

Mamy także (4.) niedomknięty owal poziomy, kreślony cienką kreską – w literach C, E i G.

Podobny kształt, tyle, że (5.) pionowy i cieniowany odnajdziemy w: B, P, R, X.

Przedostatni (6.) kształt na bazie fali, tyle że pionowy, przypominający lustrzane odbicie litery s odnajdziemy w literach: U i Y.

W literach H, K, V, W pojawia się natomiast (7.) element bardzo przypominający falę/wężyk z małego alfabetu (kształt budujący małe n albo h).

Jak się uczyć dużych liter kursywy angielskiej

W książkach do kaligrafii czy na kursach Copperplate możesz spotkać nieco inne elementy konstrukcyjne dużych liter, a również sama forma tych liter może się różnić od pokazywanej przeze mnie w tym artykule. Przykładowo, Joseph Vitolo (w artykule rozpoczynającym cykl o kursywie angielskiej znajdziesz link do darmowego e-booka jego autorstwa) proponuje aż 15 kształtów bazowych.

Niestety, nie ma cudownej metody opanowania lekko, łatwo i przyjemnie dużych liter kursywy angielskiej. Trzeba ćwiczyć! Początkowo możesz sobie (ja tak robiłam) szkicować litery ołówkiem, szczególnie te bazujące na owalach, czyli najtrudniejsze. Na szczęście jedna duża litera przypada (średnio) na 50 małych, więc można sobie na to pozwolić.

 

Mam nadzieję, że moje trzy artykuły o Copperplate będą Ci pomocne w nauce tego pięknego, acz niełatwego kroju kaligraficznego. Będzie mi miło, jeśli podzielisz się tym wpisem klikając w jedną z ikonek poniżej.