Nie potrafisz odczytać własnych notatek? Twój charakter pisma irytuje cię i zazdrościsz innym, że ładnie piszą? W tym artykule wspólnie zastanowimy się, czy uroda pisma ma znaczenie. Podpowiem Ci, jak można poprawić jego wygląd.

Chociaż bez pisania odręcznego można sobie w życiu poradzić (szczególnie już po maturze), większość z nas czuje się nieswojo, niczego nie notując ręcznie. Sama jeszcze 10-12 lat temu niewiele pisałam, większość notatek robiłam w telefonie lub na komputerze. Nie czułam się z tym komfortowo i w pewnym momencie nie tylko zaczęłam więcej pisać, ale i zawalczyłam o ładniejszy wygląd moich liter. Czy odręczne pisanie jest potrzebne, a jeśli tak, to dlaczego? I czy pismo musi być ładne?

Pisz i zapamiętuj

Pisanie odręczne ma większe znaczenie, niż się nam wydaje: ułatwia zapamiętywanie. Notatka wystukana na klawiaturze zazwyczaj jest dłuższa, mniej przemyślana i mamy do niej bardziej obojętny stosunek. Zapisywanego w ten sposób tekstu nie redagujemy, jest więc mniej „nasz”. Notatka odręczna natomiast wymaga myślenia i analizowania. Zapisując to, co ktoś mówi (lekcja, wykład, webinar) nie zdążylibyśmy przenieść na papier wszystkich słów. Jeśli robimy notatki z książki – przepisywanie wszystkiego po pierwsze nie miałoby sensu, po drugie spowodowałoby drętwienie i ból ręki. Notując piórem czy długopisem wybieramy to, co najważniejsze. I, co bardzo ważne, już w trakcie pisania zapamiętujemy.

Na pewno wiesz (chociażby z mojego bloga), że dzieci ucząc się pisać ręcznie:

• uczą się także czytać
• rozwijają motorykę dłoni
• trenują myślenie kreatywne i abstrakcyjne
• uczą się koncentrować
• ćwiczą cierpliwość, dyscyplinę i uważność
• wyciszają się.

Większość z tych zalet pisania odręcznego dotyczy także dorosłych. Pisanie (zarówno codzienne, jak i kaligrafia) – bez pośpiechu i na spokojnie –  to czynność relaksująca i świetny trening mindfulness, skupienia się na tu i teraz. Nic przecież tak nie uwalnia od natłoku myśli, jak przelanie ich na papier.

Charakter pisma dobry i zły

Każdy z nas ma własny styl pisania – jest on unikalny jak odcisk palca. Nawet jednojajowe bliźnięta dzielące identyczny wygląd i geny nie piszą odręcznie tak samo. Kształty liter, odległości między nimi, stopień pochylenia, siła nacisku na papier – to elementy charakteru pisma składające się na jego indywidualność. Jeśli zastanowimy się, czym się różnią „ładne” i „brzydkie” pismo, okaże się, że to pierwsze jest przede wszystkim czytelne, a to znaczy, że:

• litery są proporcjonalne
• litery są podobnej wielkości i kształtu (wszystkie wyglądają tak samo, wszystkie wydłużenia liter takich jak k czy g są podobnego kształtu i długości)
• litery są proste lub wszystkie są pochylone pod tym samym kątem
• łączniki między literami są podobnej długości
• odległości między wyrazami są na tyle duże, że słowa nie zlewają się

Po co nam ładne pismo?

 estetyczne, czyli przejrzyste i czytelne notatki cieszą nasze oko, z chęcią do nich zaglądamy, zatem i chętnie się z nich uczymy. Większość osób jest dumna z ładnego pisma – pochwały za staranne pisanie podnoszą samoocenę (szczególnie w szkole w dzieciństwie; ale i później – mnie zawsze jest miło, kiedy urzędniczki chwalą mój charakter pisma)

 ładne pismo podoba się innym. Już w szkole nietrudno zauważyć, że uczniowie, którzy piszą równo i czytelnie, robią lepsze wrażenie na nauczycielach. Bywa, że ich prace są lepiej oceniane – to niesprawiedliwe, ale z drugiej strony wyobraźmy sobie czytanie trzydziestu wypracowań, z czego trzy czwarte trudno odcyfrować. Czyż to nie irytujące? Czy w takiej sytuacji tekst schludny nie budzi pozytywnych emocji i chęci nagrodzenia? Niekiedy pismo ucznia jest tak nieczytelne, że trudno się domyślić, czy zrobił błąd

 także  w dorosłym życiu miłe oku pismo może dawać korzyści. Jeśli pracodawca wymaga odręcznie pisanego życiorysu czy listu motywacyjnego, zapewne lepiej oceni napisany równo i czytelnie. Nie trzeba być psychologiem, żeby zrozumieć jego tok rozumowania. Jeśli litery są krzywe, drżące i nie trzymają się linii, być może i kandydat jest nieuporządkowany, a więc nie sprawdzi się na stanowisku, o które się ubiega. Badania dowodzą, że osoby z ładnym pismem są uważane za inteligentniejsze.

 ładne pismo zachęca do… pisania. Jeśli lubisz swój charakter pisma, cieszy Cię sama czynność przelewania myśli na papier. Mogę to potwierdzić z własnego doświadczenia. Kiedy poprawiłam wygląd liter, zaczęłam o wiele więcej notować odręcznie. Ba, odważyłam się pokazywać moje pismo publicznie, w grupach facebookowych i na Instagramie. Kolekcja notesów rozmnożyła się, a ja zapełniając je poczułam, że łapię wreszcie równowagę między światem cyfrowym a realnym. Choć oczywiście korzystam z wielu aplikacji, to jednak codzienne zadania planuję w Bullet Journalu, refleksje czytelnicze notuję w Dzienniku Czytelnika, projekty i pomysły także spisuję odręcznie.

5 kroków do ładniejszego pisania

Przekonałam Cię, że wygląd pisma ma znaczenie? Jeśli chcesz go poprawić, mam dla Ciebie kilka dobrych rad:

1. przeanalizuj, dlaczego Twoje pismo jest „brzydkie”. Jak to zrobić, wytłumaczyłam w tym artykule. Możesz także spytać inne osoby, dlaczego im się nie podoba Twój charakter pisma,
2. wybierz odpowiednie przybory piśmienne – wygodnie leżące w dłoni pióro wieczne z odpowiedniej grubości stalówką (albo dobrej jakości długopis, cienkopis – chociaż ja jestem zwolenniczką pisania piórem), notes z dobrym papierem (zajrzyj do moich testów, aby wybrać idealny). Używaj przyborów, które lubisz, dobrej jakości, bo takimi będziesz chętniej pisać,
3. zdecyduj, czy chcesz popracować nad dotychczasowym stylem, czy rzucasz się na głęboką wodę i zmieniasz go na nowy. W pierwszym przypadku, po dokonaniu analizy z punktu 1., po prostu ćwicz jak najczęściej przepisując powoli i starannie różne testy. Co pisać, żeby się nie znudzić, podpowiadam w tym artykule,
4. zadbaj o swój komfort. Nie stawiaj sobie nierealistycznych celów: charakteru pisma nie poprawisz w tydzień czy dwa. Trenuj systematycznie, nawet jeśli miałoby to być tylko 10-15 minut dziennie. Pisząc siedź prosto, przy biurku, nie garb się, nie zakładaj nogi na nogę. Atmosferę relaksu pomogą Ci wyczarować pięknie pachnące świeczki, kubek aromatycznej kawy albo herbaty, kojąca cisza lub dźwięki ulubionej muzyki. Postaraj się o pozytywne nastawienie – pomyśl, że trenując pismo robisz coś tylko dla siebie,
5. Twoje pismo nie podoba Ci się tak bardzo, że chcesz je zmienić na inne? Kup mój podręcznik ładnego pisania! Uczę w nim bardzo intuicyjnego, estetycznego i prostego pisma italik. Książka Italik. Pisz ładniej przyda się nota bene również, jeśli chcesz tylko stuningować dotychczasowy charakter pisma – podpowiadam między innymi jakie pisadła kupić, jak je prawidłowo trzymać, w jaki sposób ćwiczyć, żeby się nie znudzić, a osiągnąć rezultat. Do podręcznika opracowałam aż dwa zeszyty ćwiczeń, dla dzieci i dla dorosłych (oraz młodzieży). Pomogą one w biegłym opanowaniu nowego pięknego stylu pisania.

 więcej o mojej książce, z którą nauczysz się ładniej pisać

 o italiku

 jak pomóc dziecku ładniej pisać

 jak zmieniłam charakter pisma